Walka zaostrza się na wszystkich frontach. Bezkarność i arogancja urzędników osiąga coraz większe rozmiary. Nasila się zmasowany atak na prawa pracowników, lokatorów, studentów, pacjentów, bezrobotnych, imigrantów i wykluczonych poza nawias społeczeństwa. Wdrażane są przygotowywane od lat reformy. Przez wiele lat czekano na właściwy moment, badano grunt, sprawdzano jak daleko władza może się posunąć, jak bardzo można sponiewierać i pozbawić godności społeczeństwo, jak dalece uda się sprowadzić masy do stanu zbydlęcenia.
Wyrosło całe pokolenie osób, które nigdy nie znały stałej umowy o pracę, zostały pozbawione płatnych urlopów i zwolnień chorobowych i dostępnych studiów. Pokolenie osób, które nie zazna spokoju na emeryturze – zbyt niskiej by przeżyć. Nie ma litości dla osób starszych - czynsze w lokalach komunalnych zaczęły przewyższać wysokość emerytur, a gminy czekają tylko, by dziesiątki tysięcy lokatorów komunalnych w starszym wieku przeprowadziło się na cmentarz. Celem jest zwiększenie zysków i profitów dla wciąż kurczących się elit, bez względu na koszta społeczne.
Rozwarstwienie społeczne nigdy jeszcze nie było tak wielkie. Według statystyk opublikowanych przez OECD w 2008 r., tzw. wskaźnika GINI, czyli współczynnika nierówności dochodów, Polacy w wieku produkcyjnym 18-65 lat są na pierwszym miejscu pod względem nierówności dochodów przed opodatkowaniem wśród krajów należących do OECD, wyprzedzając Portugalię, Włochy i Węgry! Klasa średnia bankrutuje, nie jest już w stanie spłacać kredytów hipotecznych i podwyższonych opłat za dzierżawę wieczystą. Osoby żyjące w dostatku dołączają do biedaków pozbawionych nadziei.
Niezależnie od woli społeczeństwa, rząd realizuje zalecenia Międzynarodowego Funduszu Walutowego, który dyktuje warunki polityki wewnętrznej krajom na całym świecie. W wytycznych dla Polski znajdują się m.in. ograniczenie indeksacji rent i emerytur, "racjonalizacja" świadczeń socjalnych na dodatki chorobowe i inwalidzkie (czyli powiązanie ich wysokości z płaconymi składkami), „zwiększenie elastyczności” wydatków na zbrojenia (elastyczność umożliwi zapewne zwiększenie tych wydatków), zwiększenie obciążeń podatkowych osób samozatrudnionych, rozszerzenie podatku dochodowego na rolników, powrót do dyskusji o reformie KRUS, zunifikowanie podatku VAT na wspólnym, wyższym poziomie, ograniczenie dodatków rodzinnych i reforma systemu podatków od nieruchomości. Służba zdrowia staje się coraz bardziej skomercjalizowana i coraz mniej dostępna.
Łamanie praw lokatorów
Jednym z obszarów, gdzie polityka władz zbiera najbardziej krwawe żniwo jest polityka lokalowa wobec lokali komunalnych. W październiku 2008 r. Rada Warszawy wprowadziła jednorazową podwyżkę czynszów w mieszkaniach komunalnych Warszawy w wysokości od 200 do 300% stawki dotychczasowej. Jest to stawka zupełnie nierealna dla większości lokatorów zamieszkujących mieszkania komunalne, a dotyczy to ok. 100 tys. lokali. Pieniądze z podwyżek miały zostać przeznaczone na remonty, jednak zostały wykorzystane na nagrody dla urzędników i podwyżki dla prezydent miasta.
W marcu 2010 r. Ministerstwo Gospodarki próbowało przeprowadzić zmiany w Ustawie o ochronie praw lokatorów, pod wdzięcznym hasłem „promocji przedsiębiorczości". Zmiany miały ułatwiać eksmisje lokatorów bez podawania przyczyn, wyeliminowanie obowiązku wyszukiwania lokali zamiennych (eksmisję na bruk), częstsze podwyżki czynszów. Komitet Obrony Lokatorów uruchomił wtedy kampanię, dzięki której udało się powstrzymać nowelizację.
Rząd nie dał jednak długo za wygraną. W tym roku, Ministerstwo Infrastruktury przygotowało kolejny projekt zmiany ustawy o ochronie praw lokatorów, która podważa całą ideę mieszkalnictwa komunalnego, pozwalając gminom równać czynsz komunalny do czynszu komercyjnego. Za dziesięciolecia zaniedbań, przez które kamienice komunalne znajdują się w stanie ruiny zapłacą lokatorzy – to oni zostaną obciążeni pełnymi kosztami remontów. Ponadto, projekt nowelizacji zakłada możliwość wyrzucania na bruk osób dotąd chronionych m.in. kobiet w ciąży, bezrobotnych, małoletnich. Nikogo nie interesuje, co się z nimi stanie.
Lokatorzy kamienic nielegalnie zreprywatyzowanych są szykanowani przez szajki prywatnych
kamieniczników, odcina się im wodę i prąd. Ostatnio, dochodzi do bardziej drastycznych sposobów pozbywania się lokatorów, o czym świadczy zabójstwo lokatorki Jolanty Brzeskiej.
Podwyżki cen towarów i usług
Podwyżki czynszów nie są jedynymi, które uderzą w pracowników, emerytów i bezrobotnych. W ciągu najbliższych trzech lat Zarząd Transportu Miejskiego w Warszawie zamierza podnieść ceny biletów o 100 proc. Bilet jednorazowy miałby zdrożeć w ciągu trzech lat z 2,80 do 5,60 zł, a 90-dniowy na okaziciela z 360 do 760 zł. Podobne podwyżki są planowane w innych miastach Polski.
Jakby tego było mało, w tym roku ceny niektórych towarów podstawowej potrzeby mogą wzrosnąć nawet o 50%. Przyczyną wzrostu cen będzie m.in. podwyższony podatek VAT. Największe podwyżki dotyczyć mają żywności oraz paliw. Przykładowo wobec początku roku 2009, kawa zdrożała o 160%, kukurydza 100%, ryż ponad 70%. Najwyższe podwyżki dotyczyć mają produktów pszennych, które zdrożeć mogą do 20%. Cukier wzrósł do poziomu najwyższego od 30 lat. Energia elektryczna zdrożeje o ok. 5-7 %. Wzrosną ceny tekstyliów. Na razie poszły w górę o 10%, lecz do końca roku spodziewany jest wzrost nawet o 20-30%.
Łamanie praw pracowników
Wraz ze wzrostem bezrobocia i coraz większą desperacją ludzi pracy, pogarszają się warunki pracy tych, którzy jeszcze są w stanie znaleźć pracę. Stopa bezrobocia zarejestrowanego wyniosła na koniec lutego 13,2 proc., czyli 2 mln 150,2 tys. osób. W ujęciu rocznym wzrost liczby bezrobotnych wyniósł aż 48,7 tys. osób. Pensje nie są wystarczające, by pokryć koszty utrzymania. Choć ceny wciąż rosną, nie idzie z tym w parze wzrost wynagrodzeń. Składki na fundusz emerytalny i rentowy trafiają w czarną dziurę.
Co gorsza, pracę na stały etat coraz częściej zastępuje praca tymczasowa. Ostatnio, dotknęło to pielęgniarki - i tak jedną z najgorzej traktowanych grup pracowników. W marcu, Sejm przegłosował poprawki do ustawy o działalności leczniczej, pozwalające na zatrudnianie pielęgniarek na tymczasowych umowach śmieciowych.
W sytuacji braku stałej pracy, karierę robią agencje pracy tymczasowej, takie jak OTTO Workforce, które systematycznie okradają pracowników z zarobionych przez nich pieniędzy, za pomocą przemyślanych systemów kar i potrąceń, obdzierając pracowników ze skóry za koszta zakwaterowania, transportu do pracy i pozbawiając ich należnych świadczeń chorobowych za zdrowie utracone w pracy. Klasyczne związki zawodowe, zajęte dogadywaniem się z pracodawcami, nie potrafią i nie chcą pomagać pracownikom tymczasowym, wysyłanym do pracy zagranicą. Dla oszukanych pracowników, których nie stać na pomoc prawną w krajach takich jak Holandia, Belgia, czy Francja, ostatnią deską ratunku są oddolne organizacje wspierające pracowników, takie jak Związek Syndykalistów Polski i Międzynarodowe Stowarzyszenie Pracowników, które przez bezpośredni nacisk na pracodawców, skoordynowany na poziomie międzynarodowym, są w stanie wywalczyć pieniądze należne pracownikom.
Pracownicy tymczasowi są pierwszą ofiarą oszczędności na bezpieczeństwie pracy. Przepisy o pracy tymczasowej są tak skonstruowane, że nie wiadomo, kto jest odpowiedzialny za szkolenia BHP pracowników. Najczęściej więc nie szkoli ich nikt. 1 grudnia 2009 r. dwaj pracownicy zginęli w wypadku przy pracy przy budowie Stadionu Narodowego w Warszawie. Z wysokości 18 metrów spadł podnoszony przez żurawia kosz, w którym znajdowało się dwóch robotników. Państwowa Inspekcja Pracy ustaliła, że kosz nie nadawał się do podczepienia pod żuraw. Jednak przed wypadkiem PIP chwaliła się, że wszystko jest pod jej nadzorem i że na bieżąco monitoruje stan przestrzegania przepisów. Na budowie Stadionu działa ponad 100 firm podwykonawców. Nagminne jest nie wypłacanie wynagrodzeń pracownikom. System polega na ignorowaniu zasad bezpieczeństwa, by zarobić więcej. Sieć podwykonawców służy do tego, by zwolnić generalnego wykonawcę od odpowiedzialności za pracowników na budowie.
Wyzysk pracowników jest wyjątkowo silny wobec pracowników imigrantów. By otrzymać pracę w Polsce, muszą otrzymać wizy, które są bezpośrednio powiązane z umową o pracę. Gdy pracodawca nie chce im zapłacić za wykonaną pracę, wystarczy że ich zwolni, co powoduje, że z dnia na dzień stają się nielegalni i nie mogą dochodzić swoich praw. W ten sposób oszukani zostali pracownicy sprowadzeni z Chin do pracy przy budowie Wola Tower w Warszawie przez firmę TD Development. Podobną gehennę przeżyli pracownicy zatrudnieni na budowach JWC Construction. Pracownicy mieli kontrakty i wizy na dwa lata. Jednak po 3 miesiącach nie dostali pensji. Polskie firmy nie chciały podpisać z nimi umowy. Gdy próbowali zaprotestować, zostali zwolnieni i uznani za nielegalnych na terenie Polski.
Edukacja i kontrola umysłów
Wobec tak daleko idących ataków na bezpieczeństwo i dostatek milionów ludzi, rząd uznał za kluczowe dokonanie takich zmian w systemie edukacji, by nikt nie uczył się już myślenia krytycznego o otaczającej nas rzeczywistości. Konformizm i specjalizacja w wąskich dziedzinach wiedzy są najlepszymi sojusznikami aparatu władzy. Wyższe uczelnie zostaną więc włączone w proces podporządkowywania całego życia społecznego logice zysku. W kwietniu b.r. podpisana została nowelizacja Ustawy o szkolnictwie wyższym, oparta na wytycznych tzw. „Procesu Bolońskiego”. Reforma ma zamienić uczelnie w "firmy" przynoszące zysk, dotychczasowe standardy edukacyjne mają zostać zlikwidowane, a treść programowa podporządkowana potrzebom przedsiębiorców. Koszty studiowania zostaną przerzucone na studentów, a stypendia zostaną zastąpione kredytami studenckimi. Młodzi ludzie po studiach będą wychowywani na wąsko wyspecjalizowanych technokratów, rozległe obszary wiedzy zostaną porzucone, a kredyty studenckie ciążące na ich karku będą miały za zadanie zapewnić uległość i posłuszeństwo.
Opinia społeczeństwa nie jest czymś, z czym należy się liczyć. Władze nie szczędzą środków, by manipulować opinią publiczną, by przeforsować lukratywne dla biznesu rozwiązania, zarazem niezwykle kosztowne i ryzykowne dla społeczeństwa. Tak się dzieje w przypadku sprzecznego z wolą znacznej części społeczeństwa programu budowy energetyki jądrowej. Jak udowadnia Koncepcja kampanii informacyjnej dotyczącej energetyki jądrowej z grudnia 2009 r., opublikowana na stronach Ministerstwa Gospodarki, władze traktują zwolenników innych rozwiązań jako „wrogów”, których należy zwalczać w wojnie informacyjnej. Na kampanię dezinformacji w sprawie elektrowni atomowych, rząd wydał już 6 milionów złotych. W dokumencie napisano m.in.: „konieczne jest podejmowanie działań, które po pierwsze wyeliminują lub ograniczą wpływ wrogów na komunikację oraz wykorzystają przyjaciół do wsparcia informacyjnego i przeforsowania oczekiwanych stanowisk.”
Bez oglądania się na opinię społeczeństwa, w samym 2008 r. władze wydały na udział polskich wojsk w interwencjach w Afganistanie i Iraku prawie 540 mln zł. Całość kosztów poniesionych w związku z operacją w Iraku oszacowano na 1,1 mld zł. To pieniądze, które nie mogły być wykorzystane na polepszenie szkolnictwa, służby zdrowia i programów pomocy społecznej.
Punkt zwrotny
Zbliżamy się do momentu przełomowego. Nadchodzi chwila, w której społeczeństwo nie będzie już fizycznie w stanie ponieść dalszych kosztów bankrutującej gospodarki. Cięcia socjalne będą tak wielkie, że zabraknie środków na czynsze, żywność i leki. Wiele tysięcy lokatorów już teraz prowadzi strajk czynszowy, odmawiając płacenia podwyższonych czynszów. Popularność akcji, takich jak „Nie kasuj” we Wrocławiu, pokazały potencjał skoordynowanej akcji odmowy płacenia wygórowanych opłat za transport publiczny. Walka prowadzona na co dzień przez pracowników i lokatorów jest jednak niewystarczająca wobec bezpardonowego i zmasowanego ataku instytucji państwa na dobrobyt społeczeństwa.
Czas działać! Zanim zostaniesz pozbawiony mieszkania, pracy, służby zdrowia, edukacji i środków do życia - pozbaw władzy tych, którzy do tego doprowadzili. Strajkuj, blokuj urzędy, organizuj akcje solidarnościowe z oszukanymi pracownikami!
DNI GNIEWU SPOŁECZNEGO – 27-28 MAJA - WARSZAWA
27 maja kontr-wydarzenia związane ze spotkaniem prezydentów Europy Środkowej, w którym uczestniczyć ma też prezydent USA Barack Obama.
28 maja, godz. 12:00, demonstracja na pl. Trzech Krzyży
No comments:
Post a Comment